Kliknij tutaj --> 🌓 formacja nieżywych schabuff ławka tekst

Formacja nieżywych schabuuf - Ławka intro Bm D A F#m Bm D Widziałem ją dzisiaj, tak o poranku, Am F#m Czytała książkę na ławce w parku. Bm D Jak kot podszedłem, na brzegu usiadłem, Am F#m Podniosła oczy, a ja odpadłem. D Czy ktoś ich jeszcze razem widział? Green Day - Boulevard Of Broken Dreams. De Su - Życie Cudem Jest. Jon Bon Jovi - Blaze Of Glory. Monika Brodka - Dziewczyna Mojego Chłopaka. Lanberry - Plan Awaryjny. Większość z nas z chęcią wraca do hitów z lat młodości dzięki którym wracają piękne wspomnienia sprzed lat. Nie podlega dyskusji fakt iż do muzyki przypisujemy Listen to music from FORMACJA NIE¯YWYCH SCHABUFF like Lato, Baboki & more. Find the latest tracks, albums, and images from FORMACJA NIE¯YWYCH SCHABUFF. Tekst piosenki i chwyty na ukulele Najpopularniejsze piosenki Formacja Nieżywych Schabuff. 2 Ławka 3 Żółty rower 2.7K views, 113 likes, 28 loves, 8 comments, 61 shares, Facebook Watch Videos from Constans MUSIC: Formacja Nieżywych Schabuff - "Lato" Live [2017] muzyka: Wojciech Wierus tekst: Aleksander Site De Rencontre D Un Jour Gratuit. Formacja Nieżywych Schabuff: bardzo dziwny zespół, który zdobył wielką popularność w latach dziewięćdziesiątych (supportowali nawet Michaela Jacksona na warszawskim koncercie!) za sprawą dość banalnej piosenki o lecie, a także coveru „Da da da” niemieckiej grupy Trio. U początków kariery mieli jednak przebój o wiele mniej banalny: „Klub wesołego szampana”. Jak ktoś nie kojarzy tytułu, z pewnością skojarzy absurdalny tekst: „A gdybym miał cię zjeść / To co byś powiedziała? / A ugryźć gdybym chciał / Czy coś byś przeciw miała? – Chciałabym, chciała”. Oryginalna melodia, odpowiedzi śpiewane przez Małgorzatę Pieńkowską, do tego „płacząca” partia skrzypiec i nagły ryk tłumu szaleńców. Coś takiego mogło powstać (i osiągnąć mainstreamowy sukces) tylko w latach osiemdziesiątych. I tym tropem trafiamy do pierwszej płyty Formacji, która udowadnia, że był to niegdyś całkiem nietuzinkowy zespół. Trzeba bowiem od razu postawić grubą kreskę i oddzielić: Formacya Nieżywych Schabuf z „Wiązanki melodii młodzieżowych” to zupełnie inny zespół, niż Formacja Nieżywych Schabuff z płyt późniejszych (podział tym prostszy, że na pierwszej płycie nazwa zespołu pisana była przez jedno „f”, a nawet ze staropolskim „y” zamiast „j”). W początkowym okresie działalności grupy liderem, wokalistą i autorem większości tekstów („Klub wesołego szampana” akurat napisał Wojciech Płocharski) był Jacek Pałucha. Znany z późniejszych przebojów Olek Klepacz pełnił jedynie rolę klawiszowca. Wizja zespołu obu panom się dość różniła, co zresztą doprowadziło do odejścia Pałuchy na chwilę przed wydaniem debiutanckiej płyty. „Wiązanka melodii młodzieżowych” to nie jest żaden zbiór przebojów na lato. Gdyby ta płyta powstała w bardziej cywilizowanym zakątku świata, wydałoby ją Wax Trax! (albo przynajmniej Mute), remiksy zrobiłby jakiś Foetus (albo Alan Wilder), a w „Klubie wesołego szampana” stękałaby Lydia Lunch. W awangardowy, kabaretowo-surrealistyczny klimat całości wprowadza już „Swobodny dżordż”: Tam po lewo studnia stoi Pośród gruszy i orzechów Tam hoduję tłustą świnię Tam nakłonię cię do grzechu Wilki wyją do księżyca W studni płynie złota woda Ty się cofasz, wahasz, ale Złotej wody ci nie szkoda Już czujecie różnicę? A to dopiero początek. Sielska melodia skrzypiec przechodzi płynnie w baśniową melodię „Kosmicznego zabijaki”. Wszystko bardzo pięknie, póki żeńsko-męski dwugłos opowiada o dzieciach, lepiących z gliny ptaka. Niestety, niespodziewanie pojawia się tytułowy kosmiczny zabijaka (czemu towarzyszy odpowiednio dramatyczna zmiana w muzyce) i wszystkich zjada. „A co było dalej z nimi, tego się domyśli nawet niespecjalnie rozgarnięty muł” – jak informuje ekspresyjny zaśpiew Pałuchy. Potem jeszcze wraca pierwsza zwrotka, tym razem zaśpiewana w towarzystwie kogoś, brzmiącego zupełnie jak ulubieniec dzieci (i znany wokalista metalowy), Kulfon. Niespełna dwie minuty, a jaka schiza. Do takich dziwactw można dopisać „Radość młodego nicponia”, która z dość jednostajnej klawiszowej wyliczanki przemienia się w prawdziwy hymn na cześć LSD (w tekście jest mowa o bydle rogatym, prowadzącym tramwaje, słoniach, które zabrały muchom gitary, a wszystkiemu przygrywa do taktu murzyńska kapela, więc jakieś kwasy ewidentnie były w użyciu). No i jest jeszcze „Najgłupsza piosenka świata (Kibel)”, czyli ponura pieśń w stylu zimnych lat osiemdziesiątych z industrialnym beatem i „muszymi” przeszkadzajkami. Oraz zupełnie nieprzystającym tekstem o tym, jak to kibel roznosi zarazki i wylęgają się w nim muchy. Ale są też bardziej konwencjonalne, nowofalowe piosenki. „Kiedy zamykam oczy” z sennymi klawiszami i sugestywnym refrenem: „Pewnej nocy tak się stanie, sztuka zdechnie – smród zostanie”. „Palę faję”, czyli drugi największy przebój z tej wiązanki kompozycji. Przebojowa melodia, syntezatorowe przestrzenie i budzące się w nich wielogłosy – nie przeszkadza nawet tekst o dłubaniu w nosie i żuciu gumy. Syntezatory i klawisze w ogóle pełnią na tej płycie bardzo ważną rolę, o czym przekonuje chociażby arpeggiowe „Centrum wynalazków”. Jeśli jakiś kawałek jest tu muzycznie mniej ciekawy, to chyba tylko niemiecko-angielsko-polski hymn „Lubię grać muzykę”, choć też wpasowuje się w obraną na płycie stylistykę. Na szczęście szybko się o nim zapomina w obliczu zamykającej krążek perełki. Prawie ośmiominutowy „Zangaro” to oniryczno-plemienna kompozycja z echami brzmień typowych dla wytwórni 4AD i niejako podsumowująca brzmienie całej „Wiązanki melodii młodzieżowych”. Panowie nie chcieli już nawet rozpraszać tekstami – przez cały utwór powtarzają tylko co jakiś czas „Welcome to Zangaro”. Nawet by i pasowało jako tło do „Psów wojny” i sceny odprawy celnej po przyjeździe Christophera Walkena do Zangaro. No cóż, nie chcę cytować tekstu „Kiedy zamykam oczy”, ale wszyscy wiemy, co się stało z późniejszą Formacją Nieżywych Schabuff. Na szczęście została nam chociaż jedna płyta po najciekawszym okresie w jej dorobku. „Wiązanka melodii młodzieżowych” to krążek ze wszech miar intrygujący, pełen ładnych melodii, oryginalnych aranżacji i absurdalnych, humorystycznych tekstów. Dzieło jedyne w swoim rodzaju. Podobało się? Rozważ postawienie mi kawy! The following two tabs change content wpisy Lokalny Ojciec Dyrektor. Współpracował z portalami CD-Action, Stopklatka i Antyradio. Po godzinach pisze opowiadania cyberpunkowe i weird fiction. Zafascynowany chaotycznym życiem szczurów. 2 125 040 tekstów, 19 845 poszukiwanych i 358 oczekujących Największy serwis z tekstami piosenek w Polsce. Każdy może znaleźć u nas teksty piosenek, teledyski oraz tłumaczenia swoich ulubionych utworów. Zachęcamy wszystkich użytkowników do dodawania nowych tekstów, tłumaczeń i teledysków! Reklama | Kontakt | FAQ Polityka prywatności Formacja Nieżywych Shabuff Formacja Nieżywych Schabuff powstała w pierwszej połowie lat 80. w Częstochowie. Wtedy Olek Klepacz, Wojtek Wierus i Jacek Pałucha założyli zespół, którego wokalistą i pierwszym liderem był właśnie Jacek. Niebawem Formacja debiutowała na antenie Rozgłośni Harcerskiej. Ich pierwsza płyta „Wiązanka melodii młodzieżowych” ukazała się już w 1989 roku i to właśnie z tego albumu pochodziła najpopularniejsza piosenka radiowego debiutu „Klub Wesołego Szampana”. Na listy przebojów wspięły się także „Kibel”, „Swobodny Dżordż” i „Centrum Wynalazków”. W 1991 roku zespół opuścił Jacek Pałucha, a miejsce wokalisty zajął Olek Klepacz, który początkowo grał w Formacji na klawiszach. Jeszcze w tym samym roku zespół wydał drugą płytę – „Schaby”. Pochodzą z niej takie przeboje jak „Baboki”, „Faja 89”, „Krótka pieśń o miłości”. W 1992 roku, po kolejnej modyfikacji składu, muzycy FNS nagrali płytę „Urodziny”. Album różnił się od poprzednich, przede wszystkim zrezygnowano z eksperymentów studyjnych na rzecz „żywego grania”. Z krążka również wylansowano kilka hitów jak choćby „Żółty rower” czy „Hej cześć, daj coś zjeść”. W maju 1995 pojawił się singiel „Krystyny”, który promował kolejny album Formacji „Fantomas”. A od końca czerwca fale eteru zalało „Lato”. W większości plebiscytów utwór ten zdobył miano przeboju wakacji, a później całego roku. Dlatego też kolejny rok dla Formacji stał pod znakiem nagród, plebiscytów i wyróżnień. Zespół święcił tryumfy za sukces „Lata”. Został laureatem II nagrody w plebiscycie RMF FM na Przebój Roku, odebrał Muzyczną Nagrodę Teleexpressu. W marcu Formacja zdobyła dwie nagrody w plebiscycie PLAY-BOX ’96, a następnie nominację do Fryderyków ’95. Latem FNS wystąpiła na festiwalu w Opolu, a także na festiwalu Prince Rock Poland Węgorzewo ’96 i w CAMEL PLANET. Podsumowaniem sezonu był występ przed ponad stutysięczną publicznością na koncercie Michaela Jacksona .W lutym 1998 ukazał się singiel „Da da da”. Piosenka stała się power-playem w około 50 stacjach radiowych i w ciągu kilku tygodni ogólnopolskim przebojem. 30 marca premierę miała płyta „FOTO” z bardzo staranną oprawą graficzną, nawiązującą do formuły teledysku „Da da da”. Dało się zauważyć nieco poważniejszy, bardziej refleksyjny charakter tekstów Olka Klepacza. Rok 1999 to dziesiąte urodziny zespołu. Już w lutym odbył się specjalny koncert Walentynkowy w częstochowskiej filharmonii, z towarzyszeniem orkiestry symfonicznej. Poza tym w dziesiątą rocznicę nagrania pierwszej płyty, grupa wydała specjalną składankę „Z archiwum X-lecia”, zawierającą największe przeboje. Na krążku znalazł się jeden utwór premierowy „Mów mi Elvis”. I wtedy Formacja na dłużej zniknęła z muzycznej sceny. Powróciła dopiero po czterech latach milczenia z kolejną płytą, zatytułowaną „Supermarket”. Do tej pory nam się nie chciało, ale wreszcie nam się zachciało – tak w sobie tylko właściwy sposób Olek Klepacz podsumowuje okres, który minął od wydania poprzedniego albumu. W tytułowym utworze Olek jasno określa swój stosunek do ogarniającej naszych rodaków galopującej komercjalizacji, wszechobecnej konsumpcji, która staje się naczelną zasadą ludzkich zachowań. Pod koniec 2007 roku, zespół pojawił się z utworem „Ty” i wziął udział w projekcie charytatywnym „Pocztówka do Św. Mikołaja 2007” (Dream Music). Krążek osiągnął status Złotej Płyty . Natomiast 6 czerwca 2008 roku na rynku pojawił się nowy album Formacji, zatytułowany „24 H”, który pilotowany był singlem „Ławka”. Zespół jest aktywny i nagrywa do dnia dzisiejszego coraz to nowsze utwory. Grupa Formacja Nieżywych Schabuff początkowo działała pod nazwą Formacya Nieżywych Schabuf, z Jackiem Pałuchą jako liderem, wokalistą i autorem tekstów. Zespół wykonywał trudną do zaszufladkowania awangardową muzykę kabaretowo-popową. W 1985 roku Formacja wystąpiła na festiwalu w Jarocinie. Po 4 latach ciszy, pod koniec stycznia 2003 roku, ukazał się nowy singel grupy, zatytułowany Supermarket, a 17 marca 2003 miała miejsce premiera płyty o tym samy tytule. W 2007 roku ukazał się singel zespołu Ty promujący nowy album. Do grupy dołączyli nowy basista Marcin Pożarlik i perkusista Marcin Serwaciński. W 2008 do zespołu dołączyła się Edyta Rusak. Latem 2010 roku ukazał się nowy singiel zatytułowany „Serce z piernika”. Kolejny singiel – „Niewidzialny” – ukazał się 10 października 2010 roku. Podczas trasy koncertowej Lato Zet i Dwójki 2015, zespół zaprezentował premierowo utwór „Bursztyn”. Strona oficjalna Tagged:Formacja Nieżywych Schabuffrock'n'roll Formacja Nieżywych Schabuff Inne nazwy Formacya Nieżywych Schabuf Rok założenia 1982[1] Pochodzenie Częstochowa Gatunek pop, rock Aktywność od 1982 Wydawnictwo Zic Zac, Wifon, D’art Corporation, Universal Music Polska, Pomaton EMI, Intersonus, BMG Poland, Dream Music Powiązania Małgorzata Pieńkowska Skład Aleksander KlepaczJacek OtrębaMarcin PożarlikMarcin SerwacińskiWojciech WierusEdyta Rusak Byli członkowie Robert BieleckiKatarzyna LachRafał ŁuszczykJacek PałuchaMałgorzata Pieńkowska Multimedia w Wikimedia Commons Strona internetowa Formacja Nieżywych Schabuff (dawniej Formacya Nieżywych Schabuf) (FNS) – polski popowy zespół muzyczny założony w 1982 w Częstochowie. Historia[edytuj | edytuj kod] Grupa początkowo działała pod nazwą Formacya Nieżywych Schabuf[2], z Jackiem Pałuchą jako liderem, wokalistą i autorem tekstów. Zespół wykonywał trudną do zaszufladkowania awangardową muzykę kabaretowo-popową. W 1985 roku Formacja wystąpiła na festiwalu w Jarocinie. Największy rozgłos zespół zdobył w 1988, gdy występował w składzie: Jacek Pałucha (śpiew), Rafał Łuszczyk (bas), Wojciech Wierus (gitara), Aleksander Klepacz i Jacek Otręba (klawisze) oraz Robert Bielecki (perkusja). Wtedy to w Studiu Programu Trzeciego został nagrany ich pierwszy album „Wiązanka melodii młodzieżowych”. Od momentu wydania płyty grupa zaczęła ogólnopolską karierę. Pochodzący z niej przebój Klub wesołego szampana (z refrenem „Chciałabym, chciała”) do słów Wojciecha Płocharskiego, wykonany razem z aktorką Małgorzatą Pieńkowską, przez trzy tygodnie znajdował się na pierwszym miejscu Listy Przebojów Programu III. Również piosenki Kibel, Swobodny Dżordż i Centrum Wynalazków zajmowały wysokie lokaty na listach przebojów. W 1989 roku, na skutek odmiennej wizji co do dalszej drogi artystycznej zespołu, Formację opuścił Jacek Pałucha. Rola wokalisty od tej pory przypada Aleksandrowi Klepaczowi. Zmiany personalne oznaczały także modyfikację stylu i zdecydowane skierowanie grupy w kierunku muzyki pop. Zespół nagrał drugą płytę Schaby, z największym przebojem Baboki. W zespole nastąpiły kolejne niewielkie zmiany personalne i już w 1992 roku powstała kolejna płyta Urodziny, wydana w Studiu S4. Piosenki Żółty rower, Hej, cześć, daj coś zjeść dotarły do drugiego miejsca Muzycznej Jedynki. W 1994 roku pojawił się album Nasze piosenki najlepsze, w którym w wersjach akustycznych zespół umieścił swoje największe przeboje. W tym roku do zespołu dołączył perkusista Marcin Serwaciński. Rok 1995 to kolejna płyta Fantomas. Ukazał się na niej przebój lata, pod tytułem Lato. Dzięki tej piosence zespół odebrał wiele nagród w plebiscycie RMF FM na przebój roku, Muzyczną Nagrodę Teleexpressu za Przebój roku, dwie nagrody w Plebiscycie Rozgłośni Radiowych PLAY-BOX '96: w kategorii Złota Dziesiątka – 2 miejsce oraz I nagroda za Hit roku radiosłuchaczy. Zespół również otrzymał nominację do Fryderyków '96 w kategorii Piosenka roku. W grudniu artyści zagrali świąteczny koncert pt. Formacja Nieżywych Schabuff i przyjaciele. Wzięli w nim udział także: Kayah, De Su, Piasek, Andrzej Krzywy. Koncert retransmitowało Radio dla Ciebie oraz telewizja WOT. 20 września 1996 roku wystąpili na warszawskim koncercie Michaela Jacksona. W roku 1997 do zespołu dołączyła Katarzyna Lach i razem z nią rok później grupa nagrała singel „Da da da” (cover niemieckiej grupy Trio), który zyskał ogromną popularność. 30 marca tego samego roku na rynku muzycznym ukazała się płyta FOTO. W czerwcu pojawiła się piosenka z tej płyty Ludzie pragną piękna. Utwór ten jest inspirowany filmem Jak to się robi Janusza Kondratiuka z Janem Himilsbachem i Zdzisławem Maklakiewiczem w rolach głównych. W roku 1999 odbył się jubileusz X-lecia zespołu od wydania pierwszej płyty. 21 czerwca 1999 roku na rynku pojawiła się płyta Z archiwum X-lecia, na której znalazły się przeboje zespołu. Z okazji XX-lecia grupa wzięła także udział w programie TVP2 Szansa na sukces. 2 grudnia 1999 roku w Studio Telewizyjnym w Łęgu Formacja zrealizowała dla TVP2 program Urodziny Formacji Nieżywych Schabuff. Z kolei 31 grudnia program TVP2 zaprosił Formację do udziału w największym przedsięwzięciu telewizyjnym Sylwester 2000. W 2001 pojawiła się kolejna płyta, na której nagrano największe przeboje zespołu Złota Kolekcja – Klub wesołego szampana. Zespół zaczął przygotowywać się do wydania kolejnej płyty. A. Klepacz napisał teksty, a W. Wierus i J. Otręba skomponowali muzykę. Potem grupa nie pojawiała się przez kilka lat na polskiej scenie muzycznej. Po 4 latach ciszy, pod koniec stycznia 2003 roku, ukazał się nowy singel grupy, zatytułowany Supermarket, a 17 marca 2003 miała miejsce premiera płyty o tym samy tytule. W 2007 roku ukazał się singel zespołu Ty promujący nowy album. Do grupy dołączyli nowy basista Marcin Pożarlik. W 2008 do zespołu dołączyła się Edyta Rusak. Latem 2010 roku ukazał się nowy singiel zatytułowany „Serce z piernika”. Kolejny singiel – „Niewidzialny” – ukazał się 10 października 2010 roku. Podczas trasy koncertowej Lato Zet i Dwójki 2015, zespół zaprezentował premierowo utwór „Bursztyn”[3]. Dyskografia[edytuj | edytuj kod] Wiązanka melodii młodzieżowych (1989, Wifon) Schaby (1991, Zic Zac) Urodziny (1993, D’art Corporation) Nasze piosenki najlepsze (1994, Intersonus) Fantomas (1995, Zic Zac) Foto (1998, Pomaton EMI) Z archiwum X-lecia (1999, Pomaton EMI) Gold (2000, Koch International) Złota kolekcja: Klub wesołego szampana (2001, Pomaton EMI) Supermarket (2003, Universal Music Polska) Gwiazdy XX Wieku: Formacja Nieżywych Schabuff (2004, BMG Poland) 24h (2008, Dream Music) Single Tytuł Rok Pozycja na liście LP3[4] „Swobodny Dżordż” 1988 3 „Kiedy zamykam oczy” 10 „Klub wesołego szampana” 1 „Centrum wynalazków” 9 „Pta pta” 1989 14 „Faja '89” 10 „Pieśń o Josarianie Szabalala” 1990 32 „Krótka pieśń o miłości” 9 „A Bright People Ball” 33 „Hej, kochanie” 1991 27 „Baboki” 18 „Gwiazdorzy porannej zorzy” 1992 35 „Melodija” 28 „Żółty rower” 1993 12 „Krystyny” 1995 14 „Lato” 2 „Moja mała schizofrenia” 32 „Serce w butonierce” 27 „Zazuzi” 1996 33 „Gołe baby” 32 „Da da da” 1998 21 „Mów mi Elvis” 1999 40 „Supermarket” 2003 24 „Bułgaria” – „Ławka” 2008 – „–” singel nie był notowany. Nagrody i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod] Rok Kategoria Tytułem Nagroda Nota Źródło 1995 Piosenka roku „Lato” Fryderyki 1995 Nominacja [5] Przypisy[edytuj | edytuj kod] ↑ Zapomniane polskie zespoły lat 90. Onet Muzyka, 8 sierpnia. s. 14 z 15. [dostęp 2014-08-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-26)]. ↑ Formacja Nieżywych Schabuff (pol.). [dostęp 2016-07-24]. ↑ Formacja Nieżywych Schabuff „Bursztyn”. 2015-06-08. [dostęp 2015-08-10]. ↑ LP3 – statystyki dla wykonawcy Formacja Nieżywych Schabuff. [dostęp 2015-03-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-03)]. ↑ Fryderyki 1995: nominowani i laureaci. [dostęp 2015-03-09]. Bibliografia[edytuj | edytuj kod] Wolański R., Leksykon Polskiej Muzyki Rozrywkowej, Warszawa 1995, Agencja Wydawnicza MOREX, ISBN 83-86848-05-7, tu hasło Formacja Nieżywych Shabuff, s. 53. Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod] Oficjalna strona FNS. [dostęp 2015-12-25].

formacja nieżywych schabuff ławka tekst