Kliknij tutaj --> 🦪 długoterminowy najem samochodu a podatek dochodowy

Ustawa o VAT przewiduje szczególne zasady dotyczące określenia miejsca świadczenia usługi wynajmu samochodu. W art. 28b i 28c ustawy o VAT zawarto ogólne zasady określania miejsca świadczenia usług. W świetle tych przepisów, jeżeli usługa świadczona jest na rzecz podatnika, wówczas miejscem świadczenia usługi jest państwo, na W przypadku zakupu samochodu elektrycznego o wartości 200 000 zł panu Patrykowi przysługuje prawo do amortyzacji pełnej kwoty zakupu. Miesięczny odpis amortyzacyjny wyniesie wówczas: 200 000 zł x 20% = 40 000 zł. 40 000 zł / 12 = 3 333,33 zł. W razie nabycia samochodu spalinowego o wartości początkowej 200 000 zł pan Patryk będzie Długoterminowy najem samochodu Fiat polega na dzierżawie pojazdu od wynajmującego. Fiat w abonamencie, poza miesięczną opłatą za najem, to brak jakichkolwiek dodatkowych wydatków. W cenie najmu długoterminowego znajduje się pełne ubezpieczenie pojazdu, autoryzowany serwis, a także dodatkowy komplet sezonowych czy karta paliwowa. Zgodnie z art. 14 ust. 1c ustawy o PIT za datę powstania przychodu należy uznać: dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub. wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, jednak nie później niż dzień: wystawienia faktury albo. uregulowania należności. Zasada ta ma zastosowanie do większości uzyskiwanych w firmie Wprowadzone w 2019 roku zmiany dotyczące rozliczeń podatkowych związanych z wykorzystywaniem samochodów osobowych w działalności gospodarczej polegały w szczególności na: podwyższeniu do 150 000 zł kwoty limitu wartości samochodu osobowego, do którego możliwe jest pełne odliczanie odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia Site De Rencontre D Un Jour Gratuit. Pomoc ifirma Pojazdy Zmiany w przepisach 2019 Najem samochodu a PIT i VAT w 2019 2019 rok przyniósł sporo zmian na gruncie rozliczania kosztów użytkowania pojazdów w firmach. Część z nich jest bardzo korzystna z punktu widzenia podatników, część diametralnie zmienia sposób patrzenia na wydatki związane z samochodami. Nowelizacja przepisów wprowadziła nowe zasady rozliczania kosztów pojazdów użytkowanych na podstawie umowy najmu. W jaki sposób rozliczać najem samochodu na gruncie PIT i VAT w 2019 roku? Czynsz najmu samochodu osobowego a PIT Podstawową zmianą w zasadach rozliczania wydatków związanych z samochodem osobowym użytkowanym na podstawie umowy najmu jest wprowadzenie limitu opłat mogących stanowić koszt podatkowy w prowadzonej działalności. Zgodnie z nowymi przepisami, opłaty wynikające z umowy mogą być zaliczane do kosztów podatkowych jedynie w proporcji, w jakiej kwota 150 000 zł (225 000 zł w przypadku samochodów elektrycznych) pozostaje do wartości samochodu będącego przedmiotem tej umowy. Ważne! Nowe przepisy stosuje się wyłącznie do umów zawartych lub zmienionych (aneksowanych) po 1 stycznia 2019 roku. W przypadku użytkowania samochodu osobowego na podstawie umowy najmu podpisanej w 2018 roku zastosowanie znajdują stare zasady rozliczania kosztów. W związku z powyższym, przedsiębiorcy, którzy na podstawie umowy najmu użytkują samochód osobowy o wartości nieprzekraczającej 150 000 zł (lub 225 000 zł) mogą zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu cały czynsz najmu (lub dzierżawy). Jeżeli w ten sposób użytkowany będzie samochód o wartości przekraczającej ww. kwotę, wówczas konieczne będzie wyliczenie proporcji (przykładowo, przy samochodzie wartym 300 000 zł, do kosztów podatkowych można zaliczyć jedynie 50% czynszu najmu). Ważne! W przypadku umów najmu zawartych na okres krótszy niż 6 miesięcy, wartość samochodu braną pod uwagę przy omówionych kalkulacjach stanowi wartość przyjęta dla celów ubezpieczenia. W związku z powyższym każdorazowo warto sprawdzić, czy taka informacja pojawia się w umowie z firmą wynajmującą samochody. Wydatki eksploatacyjne a PIT Odrębną kwestię stanowią wydatki związane z eksploatacją wynajętego samochodu, jak np. zakup paliwa, płynu do spryskiwaczy etc. Obecnie, na zasadach zbliżonych do regulacji obowiązujących od kilku lat w podatku VAT, ustawa wprowadziła w podatkach dochodowych rozróżnienie na samochody osobowe używane wyłącznie na potrzeby działalności gospodarczej oraz na takie, które są wykorzystywane także do celów niezwiązanych z tą działalnością. W przypadku, gdy samochód osobowy nie jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej, odliczeniu będzie podlegać 75% poniesionych kosztów jego używania (wskazany limit stosuje się również do 50% VAT, których nie można odliczyć). Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów 100% wydatków związanych z używaniem samochodu osobowego (również na podstawie umowy najmu) wymaga, aby pojazd ten był wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika (tak jak w przypadku podatku od towarów i usług). W tym celu konieczne jest zgłoszenie samochodu w urzędzie skarbowym za pomocą druku VAT-26 oraz prowadzenie przez podatnika szczegółowej ewidencji przebiegu pojazdu, wymaganej przepisami VAT dla pełnego odliczenia podatku VAT związanego z danym pojazdem samochodowym. Najem samochodu a VAT Jeśli chodzi o rozliczanie VAT od wydatków związanych z użytkowaniem samochodu osobowego w firmie nic się nie zmieniło. W dalszym ciągu przedsiębiorca ma prawo odliczyć 50% VAT od wszystkich kosztów związanych z takim pojazdem, w tym także od czynszu najmu. By możliwe było odliczenie 100% podatku od towarów i usług, podatnik musi spełnić określone w ustawie warunki – więcej na ten temat przeczytasz tutaj. Bądź na bieżąco! Sprawdź, co zmieniło się w podatkach w 2019 roku! Autor: Ewa Kozak – Czy ten artykuł był pomocny? Powiązane artykuły Artykuły: Podatek VAT i akcyza - zagadnienia ogólne Najem długoterminowy samochodu to – obok leasingu – jedna z możliwości korzystania z pojazdu. Istotne jest jednak to, że w odróżnieniu od leasingu, w przypadku najmu długoterminowego korzystający nie tylko ma prawo używania pojazdu, ale również ma zapewniony tzw. pakiet serwisowy, obejmujący na przykład: wymianę ogumienia, naprawy, likwidację szkód komunikacyjnych. Usługa ta ma więc niewątpliwie znacznie szerszy zakres niż w razie zawarcia umowy leasingu. Niekiedy przedsiębiorcy utożsamiają najem długoterminowy z leasingiem operacyjnym i są przekonani, że również skutki podatkowe obu tych rozwiązań pozwalających na korzystanie z pojazdu są identyczne. Nie zawsze tak jednak musi być. Warunki uznania długoterminowego najmu samochodu za leasing operacyjny W sytuacji gdy umowa najmu długoterminowego: została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, a jednocześnie suma opłat ustalonych w umowie, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej pojazdu, podatkowe rozliczenie takiej umowy odbywa się na identycznych zasadach jak leasing operacyjny. Jak bowiem czytamy w interpretacji indywidualnej wydanej 27 września 2012 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, nr IPPB3/423-468/12-2/GJ: (...) niezależnie od nazwy umowy zawartej przez Wnioskodawcę, tj. Umowy Najmu, skoro dotyczy ona odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie podlegające amortyzacji środki trwałe (samochody osobowe), to jest ona umową leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1 ustawy o CIT. Konsekwentnie, określenie skutków podatkowych dla Wnioskodawcy należy dalej oceniać z perspektywy przepisów art. 17b–17l ustawy o CIT. W konsekwencji wszystkie koszty związane z wykorzystywaniem samochodu, zarówno czynsz najmu, jak i koszty eksploatacyjne, takie jak na przykład paliwo, opłaty za przejazdy autostradą czy zakup akcesoriów samochodowych, można ujmować bezpośrednio w kosztach u... DOSTĘP DO PEŁNEJ TREŚCI SERWISU JEST BEZPŁATNYWYMAGANE JEST JEDNAK ZALOGOWANIE DO ZALOGOWANI MOGĄ RÓWNIEŻ DODAWAĆ KOMENTARZE. Jeżeli jeszcze nie jesteś zarejestrowany, zapraszamy do wypełnienia krótkiego formularza rejestracyjnego. REJESTRACJA dla nowych użytkowników LOGOWANIE dla użytkowników DLACZEGO WARTO SIĘ ZAREJESTROWAĆ DO SERWISU Otrzymujesz całkowicie bezpłatny stały dostęp do wielu informacji, między innymi do: ujednolicanych na bieżąco aktów prawnych (podatki, ubezpieczenia społeczne i działalność gospodarcza) narzędzi: powiadamiania o nowych przepisach, zmianach w przepisach i terminach kalkulatorów i baz danych działów tematycznych zawierających pogłębione informacje na interesujące Cię tematy; omówienia, odpowiedzi na najczęściej pojawiające się pytania strony osobistej, na której znajdziesz aktualne informacje przeznaczone dla osoby o Twoim profilu zawodowym. Dodatkowo będziesz mógł edytować własną listę zakładek w celu szybszego docierania do szczegółowej informacji newslettera informującego regularnie o wydarzeniach związanych z podatkami i działalnością gospodarczą Czas rejestracji - ok. 1 min Uwaga Podczas rejestracji nie zbieramy żadnych szczegółowych danych personalnych i teleadresowych. W każdej chwili możecie usunąć trwale i bezpowrotnie dane dotyczące Waszego konta. Przed rejestracją prosimy o zapoznanie się z regulaminem » Długoterminowy najem samochodu a podatek dochodowy Najem długoterminowy samochodu to – obok leasingu – jedna z możliwości korzystania z pojazdu. Istotne jest jednak to, że w odróżnieniu od leasingu, w przypadku najmu długoterminowego korzystający nie tylko ma prawo używania pojazdu, ale również ma zapewniony tzw. pakiet serwisowy, obejmujący na przykład: wymianę ogumienia, naprawy, likwidację szkód komunikacyjnych. Usługa ta ma więc niewątpliwie znacznie szerszy zakres niż w razie zawarcia umowy leasingu. Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy o CIT, podatnicy, którzy nie mają siedziby lub zarządu w Polsce (nierezydenci), podlegają obowiązkowi podatkowemu w Polsce tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (mają oni tzw. ograniczony obowiązek podatkowy). Oznacza to, że polski fiskus ma prawo opodatkować jedynie taką część światowego dochodu zagranicznych podmiotów, którą można uznać za osiągniętą w Polsce. Kluczowe dla ustalenia zakresu obowiązku podatkowego nierezydenta jest zatem pojęcie „dochód osiągnięty na terytorium Polski". Sądy administracyjne i organy podatkowe niejednokrotnie próbowały ustalić, co należy rozumieć pod tym pojęciem. Raz wskazywano, że istotna jest siedziba płatnika, a więc terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako miejsce wypłaty wynagrodzenia (por. interpretacja Izby Skarbowej w Katowicach z 13 stycznia 2014 r., IBPBI/2/423-1331/13/JD). Innym znów razem podkreślano rolę miejsca, w którym występuje efekt świadczenia, stwierdzając, że dochód jest osiągnięty na terytorium Polski wtedy, gdy rezultat usługi w postaci powstania lub powiększenia przychodów następuje w Polsce (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4 lipca 2013 r., II FSK 2200/11). Także miejsce świadczenia było istotnym kryterium przy ustalaniu zakresu obowiązku podatkowego. Powołał się na nie Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 4 marca 2015 r. (II FSK 346/13), wyjaśniając, że „pod pojęciem »terytorium, z którym wiąże się osiąganie dochodów« należy rozumieć miejsce, gdzie faktycznie podejmowane są czynności zmierzające do osiągnięcia dochodu (...)". Przykładowy katalog Wprowadzony do ustawy o CIT od 1 stycznia br. ust. 3 w art. 3 wymienia przykładowy katalog dochodów (przychodów) uważanych za osiągane na terytorium Polski przez nierezydentów. Wśród nich znajdują się dochody (przychody) z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia. Artykuł 3 ust. 5 ww. ustawy precyzuje natomiast, że chodzi o przychody wymienione w art. 21 ust. 1 (dochód z należności licencyjnych) i art. 22 ust. 1 (dochód z dywidend i innych przychodów z udziału w zyskach osób prawnych) ustawy o CIT. Jak zatem wynika z literalnego brzmienia przepisu, dochód (przychód) osiągnięty na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej to każdy dochód osiągnięty przez nierezydenta, wymieniony w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, uzyskany: a) od polskiego podatnika, b) niezależnie od tego, gdzie została zawarta umowa, c) niezależnie od tego, gdzie zostało wykonane świadczenie. W celu wyeliminowania wątpliwości Jaki był cel wprowadzenia zapisu, zgodnie z którym dochód osiągnięty na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej to dochód osiągnięty de facto niezależnie od miejsca wykonania świadczenia? W uzasadnieniu ustawy zmieniającej znalazło się stwierdzenie, że jest to jedna ze zmian, która zmierza do uszczelnienia systemu podatkowego, a jej celem jest wyeliminowanie wątpliwości interpretacyjnych mogących skutkować unikaniem opodatkowania niektórych dochodów. Nowe powinności Czy omawiana zmiana wpłynie na obowiązki polskich rezydentów? Moim zdaniem tak. Warto pamiętać, że polscy podatnicy działają jako płatnicy podatku dochodowego, co oznacza obowiązek pobrania i odprowadzenia podatku w imieniu zagranicznego kontrahenta. Katalog przychodów, które podlegają obowiązkowi poboru podatku u źródła, został wskazany właśnie w art. 21 oraz art. 22 ustawy o CIT. Zawężając rozważania do dochodów z należności licencyjnych warto wskazać, że polski ustawodawca ustalił podatek dochodowy od należności (przychodów) z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z tytułu świadczeń doradczych czy księgowych, ale również z praw do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego w wysokości 20 proc. Z kolei przychody osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej lub żeglugi morskiej polegają w Polsce podatkowi u źródła w wysokości 10 proc. Przewidziane stawki podatku u źródła znajdują zastosowanie, jeżeli właściwa umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, nie stanowi inaczej (niektóre umowy międzynarodowe przewidują korzystniejszą stawkę lub nawet brak obowiązku pobrania podatku). Zastosowanie preferencji może mieć jednak miejsce jedynie w przypadku posiadania certyfikatu rezydencji zagranicznego usługodawcy. Autopromocja Specjalna oferta letnia Pełen dostęp do treści "Rzeczpospolitej" za 5,90 zł/miesiąc KUP TERAZ Warto zatem rozważyć, czy polski podatnik wysyłający w podróż służbową swojego pracownika i ponoszący z tego tytułu dodatkowe koszty (np. wynajmu samochodu za granicą czy zakupu biletów lotniczych) będzie zobowiązany do poboru podatku u źródła w Polsce, niezależnie od tego, gdzie zrealizowano umowę. Sądy i fiskus miały różne zdania Już przed wprowadzeniem nowych regulacji stanowiska organów podatkowych i sądów administracyjnych w zakresie obowiązku poboru podatku u źródła w przypadku wynajmu samochodów za granicą nie były jednolite. Korzystne dla podatników orzecznictwo wskazywało, że w tym przypadku nie ma konieczności pobrania podatku u źródła, ponieważ usługa nie była realizowana na terytorium Polski. Obecnie mamy już pewność, że jeśli polski podatnik wynajmie samochód za granicą (np. w podróży służbowej), to bez znaczenia pozostanie fakt, że usługa ta jest wykonywana poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W takiej sytuacji należność licencyjna (opłata za wynajem) jest regulowana przez polskiego podatnika, a to w świetle art. 3 ust. 3 pkt 5 ustawy o CIT wystarcza, aby dochody z wynajmu samochodu np. w Berlinie uznać za dochód osiągany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Polski rezydent użytkujący pojazd za granicą jest wówczas płatnikiem zobowiązanym do pobrania i odprowadzenia 20-proc. podatku u źródła w imieniu wynajmującego, jeśli nie dysponuje jego certyfikatem rezydencji. W praktyce mało prawdopodobne jest, żeby wypożyczalna samochodów zgodziła się na obniżenie ceny wynajmu auta z tego tytułu, co oznacza, że zwiększy to koszt wynajęcia samochodu. Polski podatnik będzie zobowiązany do odprowadzenia podatku do urzędu skarbowego w Polsce, a następnie do sporządzenia informacji IFT- 2R w terminie do końca trzeciego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, w którym dokonano zapłaty za wynajem samochodu. Zakup biletów lotniczych Podatnik kupujący bilety lotnicze od nierezydenta również jest płatnikiem podatku u źródła z tego tytułu. Jeśli zatem nie uzyska od owego przewoźnika certyfikatu rezydencji, to będzie zobowiązany do pobrania i odprowadzenia 10-proc. podatku do urzędu skarbowego w Polsce i sporządzenia informacji IFT – 2R. W praktyce często bilety lotnicze kupuje się od pośredników. Powstaje wówczas pytanie, czy trzeba pobrać podatek u źródła. Należy zwrócić uwagę, że art. 26 ust. 1 ustawy o CIT odwołuje się do technicznej czynności jaką jest „dokonywanie wypłaty należności na rzecz nierezydentów". W przypadku zatem płatności na rzecz profesjonalnego pośrednika w Polsce, który następnie przekazuje otrzymane świadczenie na rzecz nierezydenta (firmy lotniczej), to pośrednik będzie podmiotem zobowiązanym do odprowadzenia podatku u źródła. Takie stanowisko potwierdzają również sądy administracyjne, np. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w wyroku z 28 stycznia 2016 r. (I SA/Rz 1162/15). Natomiast organy podatkowe zwracają uwagę na konieczność rozważenia, czy w danej sytuacji występuje przedstawiciel zależny czy przedstawiciel niezależny w rozumieniu Modelowej Konwencji OECD. Przedstawiciel niezależny i zależny Przedstawicielem niezależnym jest podmiot, który działa w imieniu przedsiębiorcy zagranicznego w ramach swojej zwykłej działalności gospodarczej. Jego działalność nie ogranicza się zatem jedynie do reprezentowania konkretnego przedsiębiorcy. Nie pojawia się również element kontroli ze strony reprezentowanego przedsiębiorcy. W przypadku zapłaty za bilety lotnicze takiemu przedstawicielowi, nie powstanie obowiązek pobrania podatku u źródła. Tymczasem przedstawiciel zależny jest zakładem zagranicznego przedsiębiorcy, którego reprezentuje w Polsce. Taki przedstawiciel działa w imieniu tego konkretnego przedsiębiorcy i jest przez niego kontrolowany. W takim przypadku, w myśl art. 26 ust. 1d ustawy o CIT, niepobranie podatku u źródła nastąpi jedynie pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika prowadzącego zagraniczny zakład w Polsce certyfikatem rezydencji oraz uzyskania od niego pisemnego oświadczenia, że należności te związane są z działalnością tego zakładu. W przeciwnym razie polski podatnik będzie zobowiązany pobrać podatek z tytułu zapłaty za bilety lotnicze. Autorka jest doradcą podatkowym w Kancelarii KSP Legal & Tax Advice w Katowicach podstawa prawna: art. 3 ust. 2, 3 i 5, art. 16 ust. 1 pkt 15, art. 21 ust. 1, art. 22 ust. 1 oraz art. 26 ust. 1 i 1d oraz ust. 3 i 3a ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. DzU z 2016 r. poz. 1888 ze zm.) Wkrótce przychody z biletów lotniczych będą bez podatku u źródła Odpowiedzią na wskazywane praktyczne problemy związane z pozyskiwaniem certyfikatów rezydencji od zagranicznych przewoźników, są prowadzone prace legislacyjne nad zmianą dotychczasowych regulacji w zakresie podatku u źródła przy zakupie biletów lotniczych. Projekt ustawy zmieniającej przewiduje wyłączenie obowiązku poboru podatku u źródła w przypadku przychodów uzyskiwanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego. Konieczność poboru podatku u źródła nadal ma dotyczyć przewozów nierozkładowych. W ich przypadku klient ma jednak bezpośredni kontakt z przewoźnikiem lotniczym, co umożliwia mu wyegzekwowanie certyfikatu rezydencji, pobór podatku, czy negocjowanie umowy. Zapłacony podatek u źródła może być kosztem uzyskania przychodu Zgodnie z zasadą ogólną wydatek stanowi koszt uzyskania przychodu, jeżeli został poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów i nie jest wymieniony w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Zakup biletu lotniczego, czy wynajem samochodu dla pracownika można zaliczyć do kosztów podatkowych, jeżeli dotyczy podróży służbowej, podobnie jak inne tego rodzaju koszty (wynagrodzenie pracownika, diety, koszty hotelu itp.). Zdaniem Izby Skarbowej w Katowicach (interpretacja z 12 kwietnia 2016 r., IBPB-1-3/4510-218/16/AW) nie znajdzie tutaj zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 15 ustawy o CIT, ponieważ dotyczy on wyłącznie podatku dochodowego, który jest płacony przez podatnika, a nie podatku pobieranego przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego (nie jest to podatek tego płatnika). Posiadanie pojazdu firmowego stanowi oczywistą konieczność w wielu branżach - niejednokrotnie trafną propozycją w odniesieniu do zaopatrzenia firmy w samochód jest jego leasing lub długoterminowy wynajem. Podobna opcja staje się wygodnym rozwiązaniem dla przedsiębiorców, którzy coraz częściej korzystają z ofert firm flotowych. Poniżej podano kilka informacji o wspomnianej formie wyposażenia firmy w samochód, uwzględniając jej mocne strony, jak również formalności niezbędne do zrealizowania, w tym odliczenie VAT. Korzyści długoterminowego wynajmu samochodu dla przedsiębiorcy Warto w tym miejscu zwrócić uwagę na atuty wynajmu długoterminowego, który coraz skuteczniej konkuruje z leasingiem, jak również zdecydowanie przewyższa swoimi zaletami zakup pojazdu na kredyt - pomysł wynajmowania aut przedsiębiorcom jest bowiem wyjątkowo trafny, stąd sukces podobnego przedsięwzięcia. Wynajem długoterminowy zapewnia wyposażenie firmy w dowolny pojazd - firmy flotowe mają w swojej ofercie zarówno auta osobowe, jak i ciężarowe, dostawcze oraz specjalne. Przedsiębiorca podejmuje decyzję o rodzaju samochodu oraz terminie jego wynajmu, dostosowując wybrane opcje do indywidualnych potrzeb wynikających z charakteru prowadzonej działalności. Niezaprzeczalną korzyścią wynajmu długoterminowego jest ograniczenie formalności oraz zminimalizowanie niezbędnej do skompletowania dokumentacji - w kwocie wynajmu zawarte jest bowiem ubezpieczenie samochodu oraz wszelkie czynności serwisowe oraz naprawcze, które pozostają w kompetencjach firmy ferującej wynajem pojazdów. Podobne rozwiązanie zapewnia przedsiębiorcy wygodę oraz pozbawia go konieczności angażowania własnego czasu i pieniędzy w kwestie związane z konserwacją wynajmowanego samochodu. Zobacz też: Projekt nowelizacji ustawy – 50 km/h w terenie zabudowanym przez całą dobę? Odliczanie kosztów w przypadku wynajmu W odniesieniu zarówno do wynajmu długoterminowego, jak i leasingu istnieje możliwość odliczenia kosztów tych procedur od podatku - podobne rozwiązanie wpływa na korzyść przedsiębiorcy, który podejmując odliczenie VAT oszczędza finanse firmowe. Konieczne jest poznanie zasad prawnych, regulujących procedurę odliczania od podatku kosztów poniesionych na wynajem pojazdu lub leasing. Podstawowym i decydującym warunkiem jest sposób użytkowania auta. Jeśli samochód wykorzystywany jest wyłącznie do celów służbowych, wtedy przedsiębiorca ma możliwość odliczenia stu procent wydatków związanych z czynszem oraz eksploatacją pojazdu. Niezbędne w tym celu jest prowadzenie dokładnej ewidencji użytkowania samochodu, uwzględniającej przebywane trasy, ich długość, ilość zużywanego paliwa oraz stan licznika. Z kolei w odniesieniu do sytuacji, w której wynajmowany samochód firmowy używany jest również w formie prywatnej, możliwe jest odliczenie pięćdziesięciu procent kwoty czynszu i opłat eksploatacyjnych. Wydaje się więc, że alternatywa, jaką jest wynajem długoterminowy lub leasing stanowi korzystną propozycję dla przedsiębiorców, prowadzących zarówno duże firmy, jak i jednoosobową działalność gospodarczą. Z uwagi na niejednokrotny brak specjalistycznej wiedzy odnoszącej się do metod finansowania produktów firmowych, warto skorzystać z porad profesjonalistów - przykładem może być doradztwo oferowane w firmie CLS, obejmujące między innymi pośrednictwo leasingowe oraz porady związane z niwelowaniem kosztów prowadzenia działalności gospodarczej. Wykorzystanie odpowiednich regulacji prawnych zapewni korzystne warunki finansowe każdemu przedsiębiorcy, umożliwiając wybór najbardziej optymalnego rozwiązania, pozytywnie wpływającego na budżet firmowy. Materiał przygotowany przez ekspertów firmy CLS Chcesz dowiedzieć się więcej, sprawdź » KOMPLET: Rachunkowość Budżetowa i Poradnik Rachunkowości Budżetowej - PREMIUM - 3 miesiące

długoterminowy najem samochodu a podatek dochodowy